ती...

मी तिच्या आयुष्यभर खूप मागे लागतो

अगदी आयुष्यभर

ती थांबत नाही, मला सापडत नाही

कधी गवसत नाही, दूरपर्यंत दिसत नाही

मी अगतिक होतो, अनामिक होतो

मी अगदी असह्य होतो,

तिला हे माहित असतं

तरी सुद्धा ती येत नाही,

ती अगदी निष्ठुर होते

शेवटी एका अनामिक क्षणी

ती मला कडकडून भेटते.

अगदी कधीच न जाण्यासाठी

मात्र मला तेव्हा ती नको असते.

कारण, हे वेडं जग तेव्हा मला ‘मृतदेह’

तर तिला ‘शांती’ म्हणतं…