"खोटं कधी बोलू नये. चोरी कधी करू नये...
.‘
बोलता बोलता त्यानं आपल्या लहानग्या मुलीच्या डोळ्याकडं पाहिलं. ते मिटले
होते. हा ही शांत झाला. स्वत:च्या मुलीवर अन्‌ तिच्या आईवर याचं फार फार
प्रेम करत होता. मुलीवर चांगले संस्कारही करत होता. पण तुटपुंज्या
उत्पन्नात त्यांचे लाड पुरवू शकत नव्हता. तरीही समाधानी होता. मुलगी कधीच
हट्ट करत नव्हती. तर बायकोही केवळ "प्रेमा‘वरच समाधान मानत होती.
"बाबा, माझा वाढदिवस जवळ आला आहे. मला परीसारखा नवा फ्रॉक घ्याल?‘ मुलीने कधी नव्हे ते सहजच बापाकडं मागणी केली. त्यानं लाडाने "घेऊ, घेऊ‘ म्हणत वेळ मारून नेली. नेमकं त्याच दिवशी मुलगी शाळेत गेल्यावर बायकोनंही "कधी जमलं तर मला पण दुकानाच्या शोकेसमधील पैठणी घ्या म्हटलं!‘ तो तिलाही लाडाने "घेऊ‘ म्हणाला. आणि ऑफिसला पोचला.
β स्पर्श : देवाचा नवस तो सरकारी खात्यात नोकरीला होता. सरळ स्वभावामुळे कधीच कोणताही "व्यवहार‘ करत नव्हता. मात्र आज फार व्यथित झाला होता. दोघींनी आज कसं काय हट्ट केला? याआधी त्यांनी कधीच असा हट्ट केला नव्हता? शिवाय तो पूर्ण करण्याचा प्रयत्न केला तर पुढील महिनाभराचं बजेट कोलमडून पडणार होतं. त्यामुळं काय पुढच्या पाच-सहा महिन्यातही त्यांचा हट्ट पुरवणं आपल्याला शक्‍य नाही. काय करावे बरे? अशा उद्विग्न मनावस्थेत तो काम करू लागला. क्षणभर एखादा चमत्कार घडावा असंही त्याला वाटलं. अशा विचारात अर्धा दिवस संपलाही. बघता बघता दुपार झाली.
दुपारी अचानक त्याच्या टेबलावर एका माणसानं एक बंद पाकिट आणून ठेवलं. त्यानं ते उघडलं तर त्यात कोऱ्या करकरीत नोटा होत्या. त्यांना ते नित्याचच होतं. हा पाकिट घेत नाही, हे नव्या कंत्राटदाराला माहित नव्हतं. म्हणून त्याच्या टेबलापर्यंत पाकिट पोचलं होतं. त्यानं आजूबाजूला पाहिलं तर निर्जीव पाकिटामुळं अनेक सजीव जीव आनंदी झाले होते. उठून तडक साहेबांच्या केबिनमध्ये जावं. तिथं बसलेल्या कंत्राटदाराच्या तोंडावर पाकिट फेकून द्यावं असं त्याला वाटलं. केबिनच्या दिशेने तो निघाला. तेवढ्यात त्याच्या डोळ्यासमोर मुलीचा परीसारखा फ्रॉक अन्‌ बायकोची पैठणी दिसू लागली. तो तसाच मागे फिरला. शांत बसला. ऑफिस सुटल्यावर घराच्या दिशेने निघू लागला.
आज तो घरी फ्रॉक अन्‌ पैठणी घेऊन जाऊ शकणार होता. पण "खोटं कधी बोलू नये. चोरी कधी करू नये...‘ असं आपल्या मुलीला मरेपर्यंत सांगू शकणार नव्हता. कारण आपल्या प्रेमाचा हट्ट पुरविण्यासाठी निर्जीव पाकिटानं मोठ्ठा चमत्कार केला होता.
स्पर्श : 'मालक आमी हायेत, लढा, लढा...' (Courtesy: esakal.com)
.‘
बोलता बोलता त्यानं आपल्या लहानग्या मुलीच्या डोळ्याकडं पाहिलं. ते मिटले
होते. हा ही शांत झाला. स्वत:च्या मुलीवर अन्‌ तिच्या आईवर याचं फार फार
प्रेम करत होता. मुलीवर चांगले संस्कारही करत होता. पण तुटपुंज्या
उत्पन्नात त्यांचे लाड पुरवू शकत नव्हता. तरीही समाधानी होता. मुलगी कधीच
हट्ट करत नव्हती. तर बायकोही केवळ "प्रेमा‘वरच समाधान मानत होती."बाबा, माझा वाढदिवस जवळ आला आहे. मला परीसारखा नवा फ्रॉक घ्याल?‘ मुलीने कधी नव्हे ते सहजच बापाकडं मागणी केली. त्यानं लाडाने "घेऊ, घेऊ‘ म्हणत वेळ मारून नेली. नेमकं त्याच दिवशी मुलगी शाळेत गेल्यावर बायकोनंही "कधी जमलं तर मला पण दुकानाच्या शोकेसमधील पैठणी घ्या म्हटलं!‘ तो तिलाही लाडाने "घेऊ‘ म्हणाला. आणि ऑफिसला पोचला.
β स्पर्श : देवाचा नवस तो सरकारी खात्यात नोकरीला होता. सरळ स्वभावामुळे कधीच कोणताही "व्यवहार‘ करत नव्हता. मात्र आज फार व्यथित झाला होता. दोघींनी आज कसं काय हट्ट केला? याआधी त्यांनी कधीच असा हट्ट केला नव्हता? शिवाय तो पूर्ण करण्याचा प्रयत्न केला तर पुढील महिनाभराचं बजेट कोलमडून पडणार होतं. त्यामुळं काय पुढच्या पाच-सहा महिन्यातही त्यांचा हट्ट पुरवणं आपल्याला शक्‍य नाही. काय करावे बरे? अशा उद्विग्न मनावस्थेत तो काम करू लागला. क्षणभर एखादा चमत्कार घडावा असंही त्याला वाटलं. अशा विचारात अर्धा दिवस संपलाही. बघता बघता दुपार झाली.
दुपारी अचानक त्याच्या टेबलावर एका माणसानं एक बंद पाकिट आणून ठेवलं. त्यानं ते उघडलं तर त्यात कोऱ्या करकरीत नोटा होत्या. त्यांना ते नित्याचच होतं. हा पाकिट घेत नाही, हे नव्या कंत्राटदाराला माहित नव्हतं. म्हणून त्याच्या टेबलापर्यंत पाकिट पोचलं होतं. त्यानं आजूबाजूला पाहिलं तर निर्जीव पाकिटामुळं अनेक सजीव जीव आनंदी झाले होते. उठून तडक साहेबांच्या केबिनमध्ये जावं. तिथं बसलेल्या कंत्राटदाराच्या तोंडावर पाकिट फेकून द्यावं असं त्याला वाटलं. केबिनच्या दिशेने तो निघाला. तेवढ्यात त्याच्या डोळ्यासमोर मुलीचा परीसारखा फ्रॉक अन्‌ बायकोची पैठणी दिसू लागली. तो तसाच मागे फिरला. शांत बसला. ऑफिस सुटल्यावर घराच्या दिशेने निघू लागला.
आज तो घरी फ्रॉक अन्‌ पैठणी घेऊन जाऊ शकणार होता. पण "खोटं कधी बोलू नये. चोरी कधी करू नये...‘ असं आपल्या मुलीला मरेपर्यंत सांगू शकणार नव्हता. कारण आपल्या प्रेमाचा हट्ट पुरविण्यासाठी निर्जीव पाकिटानं मोठ्ठा चमत्कार केला होता.
स्पर्श : 'मालक आमी हायेत, लढा, लढा...' (Courtesy: esakal.com)
0 comments:
Post a Comment