कंपनीच्या आवारात रोज रात्री एक आलिशान
चारचाकी गाडी यायची. रात्री उशिरा गाडी यायची. गेल्या अनेक दिवसांपासून ती
गाडी पार्किंगमध्येच दिसत होती. ही गोष्ट कंपनीच्या कॅम्पस मॅनेजरच्या
लक्षात आली. त्याने वॉचमनला विचारले. "रोज रात्री येते ती गाडी. त्यात
कोणीतरी असतं बहुतेक.‘, वॉचमनने माहिती दिली. मॅनेजरने संबंधित गाडीबाबत
सविस्तर माहिती काढली. ती गाडी एका महिला एम्प्लॉयीची असल्याचे आढळून आले.
संबंधित महिलेच्या विभागाला याबाबत विचारणा करण्यात आली. विभागाने
टीमलिडरने काही दिवसांत रिप्लाय देतो, असे कळविले. ती महिला कामात अगदी
तत्पर होती. गेल्या दोन वर्षांपासून ती कंपनीत काम करत होती. तशी ती कामात
हुशार होती. बऱ्याचदा ती ड्रिंकही करत होती. त्याने महिलेशी अनफॉर्मल चर्चा
करण्याचे ठरविले.
त्यानंतर एक-दोन दिवसांनी लिडरने खास सबंधित महिलेला कॅंटिनमध्ये कॉफी प्यायला नेले. दोघेही कॅंटिनमध्ये आले. ऑफिसच्या कामाच्या गप्पा झाल्यानंतर लिडरने मुद्याला हात घातला, "तू राहतेस कुठे?‘ यावर तिने दीर्घ श्‍वास घेतला आणि म्हणाली, "होता एक फ्लॅट माझा. पण आता नाहीए. नुकताच विकला तो.‘ "मग काय भाड्याने राहतेस?‘, लिडरने प्रतिप्रश्‍न केला. ती एकदम गप्प झाली. त्यावर लिडरच पुन्हा बोलू लागला, "हे बघ. तू कुठेही राहिलीस तरी काहीही फरक पडत नाही. फक्त जिथे राहशील तेथे तुला चांगला आराम मिळायला हवा. कारण आराम केलास तरच तुला कामावर लक्ष देता येईल?‘ त्याने आपले बोलणे संपविले. पुन्हा काही काळ शांतता पसरली. ती किंचित जोरात बोलू लागली, "म्हणजे आता मी कामावर लक्ष देत नाही असे वाटते का तुला?‘ ‘तसे नाही गं! पण तुला आराम मिळायला हवा व्यवस्थित ना! पुढे आपल्या टीमकडे एकाच वेळी दोन-तीन प्रोजेक्‍टवर नजर ठेवण्याची जबाबदारी येणार आहे. म्हणून...‘ लिडरने स्पष्ट केले. "मी नुकतीच एक माझी आवडती कार घेतली आहे. त्यातच राहते!‘, तिने खुलासा केला.
"म्हणजे?‘, लिडरने काही समजले नाही. "म्हणजे बघ. दिवसभर ऑफिसला कामात असते. त्यानंतर रात्री थोडीफार शॉपिंग वगैरेसाठी बाहेर जाते आणि बाहेरच डीनर वगैरे करून पुन्हा कार ऑफिसला आणून त्यातच झोपते‘, तिने सगळचं स्पष्ट सांगितलं. "पण...!‘, लिडरने प्रश्‍न विचारायचा प्रयत्न केला. "मला माहिती आहे तुम्हाला खूप प्रश्‍न पडले असतील. मी मुलगी. एकटी. कारमध्ये राहते. घर नाही. कपडे वगैरे? अरे, ऍडजस्ट केलं की सगळं ऍडजस्ट होतं!‘, तिने आणखी गूढ निर्माण केलं. "म्हणजे जरा समजून सांग की!‘, लिडरने तिला आणखी बोलते केले. ती बोलू लागली, "म्हणजे मी ऑफिसला फ्रेश होते आणि कारमध्ये झोपते. बाहेर जेवते. फ्लॅट घेतला होता. पण माझी कार मला फार आवडते. घराचे कर्ज होते. घर विकून ते संपवले आणि आता नवे कर्ज घेऊन आवडती कार घेतली. आता तिच माझं आयुष्य आहे.‘
लिडर गोंधळात पडला, "ए, काहीतरी गंमत करू नकोस बरं!‘ "अरे गंमत कसली? हेच खरं आहे. काय लागतं जगायला माणसाला? मी तुम्हा साऱ्यांना आय मिन जगाला जसं वाटतं तसं जगत नाही, तर मला जसं वाटतं तसं जगते. जगात सगळे प्रॉब्लेम्स आहेत ना ते असं आपल्या मनासारखं जगता येत नाही त्यामुळे निर्माण होतात. हा फक्त एवढंच आहे की आपल्या एखाद्या ऍक्‍शनमुळे कोणाला काही प्रॉब्लेम होऊ नये एवढं बघायला हवं. ही महागडी पण आवडती कार घेणं माझं स्वप्न होतं ते मी माझ्या हिमतीने पूर्ण केलं आहे. बस्सं...! माय लाईफ, माय रूल्स!! आता माझ्या घराचं म्हणशील तर माझं घर इथून खूप दूर आहे. त्यांना मी इथे नोकरी करते एवढच माहिती आहे. बाकी काही त्यांना मी सांगत नाही. जरा वेगळं आहे हे सगळं. पण जगण्याची ही माझी पद्धत आहे. ऑफिसमध्ये जर रोज पार्किंग करण्याबद्दल कोणी काही म्हटलं तर तसं मला स्पष्ट सांग. मला तुला प्रॉब्लेममध्ये टाकायचं नाहीए. मी करेल दुसरीकडे पार्किंग...‘, तिने एका दमात सगळाच खुलासा केला.
हे सगळं ऐकून आयुष्याकडे बघण्याच्या तिच्या दृष्टिकोनाबद्दल काय बोलावे, हेच त्याला कळेनासे झाले
त्यानंतर एक-दोन दिवसांनी लिडरने खास सबंधित महिलेला कॅंटिनमध्ये कॉफी प्यायला नेले. दोघेही कॅंटिनमध्ये आले. ऑफिसच्या कामाच्या गप्पा झाल्यानंतर लिडरने मुद्याला हात घातला, "तू राहतेस कुठे?‘ यावर तिने दीर्घ श्‍वास घेतला आणि म्हणाली, "होता एक फ्लॅट माझा. पण आता नाहीए. नुकताच विकला तो.‘ "मग काय भाड्याने राहतेस?‘, लिडरने प्रतिप्रश्‍न केला. ती एकदम गप्प झाली. त्यावर लिडरच पुन्हा बोलू लागला, "हे बघ. तू कुठेही राहिलीस तरी काहीही फरक पडत नाही. फक्त जिथे राहशील तेथे तुला चांगला आराम मिळायला हवा. कारण आराम केलास तरच तुला कामावर लक्ष देता येईल?‘ त्याने आपले बोलणे संपविले. पुन्हा काही काळ शांतता पसरली. ती किंचित जोरात बोलू लागली, "म्हणजे आता मी कामावर लक्ष देत नाही असे वाटते का तुला?‘ ‘तसे नाही गं! पण तुला आराम मिळायला हवा व्यवस्थित ना! पुढे आपल्या टीमकडे एकाच वेळी दोन-तीन प्रोजेक्‍टवर नजर ठेवण्याची जबाबदारी येणार आहे. म्हणून...‘ लिडरने स्पष्ट केले. "मी नुकतीच एक माझी आवडती कार घेतली आहे. त्यातच राहते!‘, तिने खुलासा केला.
"म्हणजे?‘, लिडरने काही समजले नाही. "म्हणजे बघ. दिवसभर ऑफिसला कामात असते. त्यानंतर रात्री थोडीफार शॉपिंग वगैरेसाठी बाहेर जाते आणि बाहेरच डीनर वगैरे करून पुन्हा कार ऑफिसला आणून त्यातच झोपते‘, तिने सगळचं स्पष्ट सांगितलं. "पण...!‘, लिडरने प्रश्‍न विचारायचा प्रयत्न केला. "मला माहिती आहे तुम्हाला खूप प्रश्‍न पडले असतील. मी मुलगी. एकटी. कारमध्ये राहते. घर नाही. कपडे वगैरे? अरे, ऍडजस्ट केलं की सगळं ऍडजस्ट होतं!‘, तिने आणखी गूढ निर्माण केलं. "म्हणजे जरा समजून सांग की!‘, लिडरने तिला आणखी बोलते केले. ती बोलू लागली, "म्हणजे मी ऑफिसला फ्रेश होते आणि कारमध्ये झोपते. बाहेर जेवते. फ्लॅट घेतला होता. पण माझी कार मला फार आवडते. घराचे कर्ज होते. घर विकून ते संपवले आणि आता नवे कर्ज घेऊन आवडती कार घेतली. आता तिच माझं आयुष्य आहे.‘
लिडर गोंधळात पडला, "ए, काहीतरी गंमत करू नकोस बरं!‘ "अरे गंमत कसली? हेच खरं आहे. काय लागतं जगायला माणसाला? मी तुम्हा साऱ्यांना आय मिन जगाला जसं वाटतं तसं जगत नाही, तर मला जसं वाटतं तसं जगते. जगात सगळे प्रॉब्लेम्स आहेत ना ते असं आपल्या मनासारखं जगता येत नाही त्यामुळे निर्माण होतात. हा फक्त एवढंच आहे की आपल्या एखाद्या ऍक्‍शनमुळे कोणाला काही प्रॉब्लेम होऊ नये एवढं बघायला हवं. ही महागडी पण आवडती कार घेणं माझं स्वप्न होतं ते मी माझ्या हिमतीने पूर्ण केलं आहे. बस्सं...! माय लाईफ, माय रूल्स!! आता माझ्या घराचं म्हणशील तर माझं घर इथून खूप दूर आहे. त्यांना मी इथे नोकरी करते एवढच माहिती आहे. बाकी काही त्यांना मी सांगत नाही. जरा वेगळं आहे हे सगळं. पण जगण्याची ही माझी पद्धत आहे. ऑफिसमध्ये जर रोज पार्किंग करण्याबद्दल कोणी काही म्हटलं तर तसं मला स्पष्ट सांग. मला तुला प्रॉब्लेममध्ये टाकायचं नाहीए. मी करेल दुसरीकडे पार्किंग...‘, तिने एका दमात सगळाच खुलासा केला.
हे सगळं ऐकून आयुष्याकडे बघण्याच्या तिच्या दृष्टिकोनाबद्दल काय बोलावे, हेच त्याला कळेनासे झाले
0 comments:
Post a Comment