आज अगदी पहाटे पावणे तीन वाजता काम संपवत होतो. पहाटेची भयाण शांतता होती. दिवसभर वल्लरीचा गडबड गोंधळ चालू असतो. पहाटेच्या शांततेतही तिचा किलबिलाट माझ्या कानात घुमत होता. तेव्हा अगदी १०-१५ मनात आलेले भाव कवितेच्या रूपात शब्दांतून उमटले. तुम्हा सर्वांना नक्कीच आवडेल.
12/22/2021
बाबांची परी... (कविता)
By Vyankatesh at 1:44 AM
facebook poem, love poem, my poem, venkatesh kalyankar, vyankatesh kalyankar
1 comment
Related Posts:
आयुष्याचा उत्सव व्हावा (नवी कविता) लाथ मारुनी आव्हानांना गंध यशाचा धुंद करावा मिठित घ्यावी आपुली स्वप्ने आयुष्याचा उत्सव व्हावा तोच श्वास अन तीच हवा पळ पळ भासो नित्य नवा सजीव होण्या जिवंतपणा आयुष्याचा उत्सव हवा नको निराशा, नकोत मोह स्वत: स… Read More
दादाच माहेर (कविता)… Read More
चल ना रे दादा पुन्हा लहान होऊ... (कविता) ताई दादाच्या नात्यावर प्रकाश टाकणारी कविता -… Read More
दादावर तू रुसू को (ताईसाठीची कविता) 💫 _माहेरी आलेल्या ताईला दादा रागावलाय. तिला समजावण्यासाठी लिहिलेली हृदयस्पर्शी कविता_ 😰 माहेराला आलीस ताई दादावर तू रुसू नको त्याचा राग खोटा आहे खरं खरं फसू नको बोलला असेल दादा तुला त्याचं नको मानू वाईट मनापासून … Read More
माहेराला येऊन जा... (कविता)… Read More

This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete