आज अगदी पहाटे पावणे तीन वाजता काम संपवत होतो. पहाटेची भयाण शांतता होती. दिवसभर वल्लरीचा गडबड गोंधळ चालू असतो. पहाटेच्या शांततेतही तिचा किलबिलाट माझ्या कानात घुमत होता. तेव्हा अगदी १०-१५ मनात आलेले भाव कवितेच्या रूपात शब्दांतून उमटले. तुम्हा सर्वांना नक्कीच आवडेल.
12/22/2021
बाबांची परी... (कविता)
By Vyankatesh at 1:44 AM
facebook poem, love poem, my poem, venkatesh kalyankar, vyankatesh kalyankar
1 comment
Related Posts:
प्रेम (नवी कविता) जमीन तीच, आभाळ तेच काळजाला लागते जोरात ठेच तेव्हा समजा खरं खरं नक्की पडलात प्रेमात बरं कुट्ट अंधार लख्ख प्रकाश गोड दिसतं सगळं आकाश ध्यानी मनी स्वप्नी तेच दूर होतात सगळे पेच चंद्रात दिसतं आपलं प्रेम आयुष्य… Read More
बाबांची परी... (कविता) आज अगदी पहाटे पावणे तीन वाजता काम संपवत होतो. पहाटेची भयाण शांतता होती. दिवसभर वल्लरीचा गडबड गोंधळ चालू असतो. पहाटेच्या शांततेतही तिचा किलबिलाट माझ्या कानात घुमत होता. तेव्हा अगदी १०-१५ मनात आलेले भाव कवितेच्या रूपात शब्दांतू… Read More

This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete