तो एका महाविद्यालयात चांगल्या पदावर कार्यरत होता. विद्यार्थ्यांना अध्ययन
करणे हा ही त्याच्या कामाचा एक भाग होता. त्याची डॉक्‍टरेटही सुरू होता.
देशातील दारिद्य्रासंबंधी एका विषयावर त्याचे अध्ययन सुरू होते. डॉक्‍टरेट
पूर्ण झाल्यावर दारिद्य्राचं काय होणार हे माहित नव्हतं, पण त्याला बढती
मिळणार हे मात्र नक्की होतं. विहित कालावधीत त्याने आपला अहवालही संबंधित
विद्यापीठात सादर केला होता. त्यामध्ये देशातील दारिद्य्राची जगातील
दारिद्य्राशी तुलना केली होती. दारिद्य्र हटविण्यासाठी समाजातील विविध
घटकांनी केलेल्या उपाययोजना यांचाही अहवालात ऊहापोह करण्यात आला होता. तसेच
त्यातून विविध निष्कर्षही काढण्यात आले होते. आता लवकरच विद्यापीठातील
मंडळासमोर त्याची प्रत्यक्ष तोंडी परीक्षा होणार होती. परीक्षेच्या
तयारीसाठी तो मार्गदर्शकासोबत अनेकदा चर्चा करत होता. मार्गदर्शकही त्याला
दिशा देत होता. अर्थात मार्गदर्शकाच्या कर्तृत्वातही आणखी एका "डॉक्‍टरेट‘
विद्यार्थ्याची भर पडणार होती.
मिळेल तेथे मिळेल तेव्हा डॉक्‍टरेटचा विद्यार्थी आपल्या विषयासंबंधित थिअरी मजबूत करत होता. सोबत आवश्‍यक तेथे मार्गदर्शकाची भेटही घेत होता. मागदर्शकाला वेळ नसला तर त्याच्या प्रवासाच्या वेळेत त्याचे मार्गदर्शन घेत होता. असाच आज तो मार्गदर्शकासोबत प्रवास करत होता. मार्गदर्शकाची गाडी वातानुकूलित आणि डोळ्यात भरणारी होती. तोंडी परीक्षेची तयारी करण्यासाठी विद्यार्थी आपले मुद्दे पटवून देत होता. गाडी एका शहरातील गर्दीच्या चौकात आली. गाडीच्या खिडक्‍या बंद होत्या. गाडी सिग्नलला थांबली. बाहेरून एक मुलगा काचेवर थाप मारत होता. प्रत्यक्षात जीवनात आपल्या दारिद्य्रावर मात करण्यासाठी तो सिग्नलला काहीतरी विकत होता. लाल सिग्नल लागला की त्याच्या विक्रीसाठीचा हिरवा कंदील लागल्यासारखे वाटायचे. डॉक्‍टरेटचा विद्यार्थी निष्कर्षांची उजळणी करत होता. तर मार्गदर्शक दारिद्य्र दूर करण्यासाठी प्रत्यक्ष टीप्स्‌ द्याव्यात असा सल्ला देत होते. बाहेर पोरा काचेवर थाप मारत होता.
मिळेल तेथे मिळेल तेव्हा डॉक्‍टरेटचा विद्यार्थी आपल्या विषयासंबंधित थिअरी मजबूत करत होता. सोबत आवश्‍यक तेथे मार्गदर्शकाची भेटही घेत होता. मागदर्शकाला वेळ नसला तर त्याच्या प्रवासाच्या वेळेत त्याचे मार्गदर्शन घेत होता. असाच आज तो मार्गदर्शकासोबत प्रवास करत होता. मार्गदर्शकाची गाडी वातानुकूलित आणि डोळ्यात भरणारी होती. तोंडी परीक्षेची तयारी करण्यासाठी विद्यार्थी आपले मुद्दे पटवून देत होता. गाडी एका शहरातील गर्दीच्या चौकात आली. गाडीच्या खिडक्‍या बंद होत्या. गाडी सिग्नलला थांबली. बाहेरून एक मुलगा काचेवर थाप मारत होता. प्रत्यक्षात जीवनात आपल्या दारिद्य्रावर मात करण्यासाठी तो सिग्नलला काहीतरी विकत होता. लाल सिग्नल लागला की त्याच्या विक्रीसाठीचा हिरवा कंदील लागल्यासारखे वाटायचे. डॉक्‍टरेटचा विद्यार्थी निष्कर्षांची उजळणी करत होता. तर मार्गदर्शक दारिद्य्र दूर करण्यासाठी प्रत्यक्ष टीप्स्‌ द्याव्यात असा सल्ला देत होते. बाहेर पोरा काचेवर थाप मारत होता.
उद्या
जगासमोर दारिद्य्राबद्दलची थिअरी मांडून स्वत:चा विकास करून घेणाऱ्या
विद्यार्थ्याची आणि त्याच्या मार्गदर्शकाची खिडकीबाहेर नजर गेली होती.
बाहेरच्या पोराकडून काहीतरी खरेदी करून त्याला मदतीचं "प्रॅक्‍टिकल‘
करण्याची दृष्टी डॉक्‍टरेटच्या विद्यार्थ्याकडे नव्हती. तसेच
मार्गदर्शकालाही आपल्या विद्यार्थ्याला दारिद्य्र दूर करण्याचं अगदी छोटंसं
"प्रॅक्‍टिकल‘ करून दाखवावं याची गरज वाटत नव्हती. कारण त्यातून
मार्गदर्शकाला किंवा विद्यार्थ्याला काहीही फायदा होण्याची तीळमात्रही
शक्‍यता नव्हती.
(Courtesy: esakal.com)
0 comments:
Post a Comment